للاعراب والتحلیل الصرفی

 

 

هی، الدّنیا تقول بملء فیها            حذار حذار من بطشی و فتکی

هی: اسم غیر متصرف، ضمیر منفصل للرفع، للغائبة، معرفة، مبنی علی الفتح

 ضمیرقصة أو شأن و مبتدأ و مرفوع محلاً و الجملة اسمیة

الدّنیا: اسم، مفرد، مؤنث، مشتق اسم تفضیل (مصدره دنو)، معرف بأل، معرب، مقصور، ممنوع من الصرف و لکنه یقبل الکسر بسبب وجود أل

مبتدأ و مرفوع محلاً و الجملة اسمیة و خبر و مرفوع محلاً

تقول: فعل مضارع للغائبة، مجرد ثلاثی، معتل و اجوف(اعلاله بالاسکان بنقل الحرکة)، متعد، مبنی للمعلوم، معرب

فعل مرفوع و فاعله ضمیر مستتر فیه جوازاً تقدیره هی و مرجعه الدنیا  و الجملة فعلیة و خبر و مرفوع محلاً و رابطها ضمیر هی المستتر و مفعوله جمیع العبارة بعده و منصوب محلاً

 ب: حرف، عامل جر، مبنی علی الکسر

ملء: اسم، مفرد، مذکر، جامد غیرمصدر، معرف بالاضافة، معرب، ممدود، منصرف

مجرور بحرف جار- بملء: جار و مجرور و متعلقهما فعل تقول

فی:اسم من الاسماء الخمسة، مفرد، مذکر، جامد غیرمصدر، معرف بالاضافة، معرب صحیح الآخر، منصرف

مضاف الیه و مجرور بالیاء

ترکیب کلمات پرکاربرد در زبان عربی

ترکیب کلمات پرکاربرد در زبان عربی

إعراب و بناء (معرب و مبنی بودن):

إعراب و بناء (معرب و مبنی بودن):
فعل یا معرب است یا مبنی.
تعریف:
فعل معرب، فعلی است که در حالات مختلف اعراب، آخر آن تغییر کند. مانند: یَدْرُسُ
فعل مبنی، فعلی است که در حالات مختلف اعراب، آخر آن هیچگونه تغییری نداشته باشد. مانند: اُدْرُسْ.
توضیح: از میان افعال، تنها فعل مضارع، معرب است و فعل ماضی و امر مبنی می باشند.
نکته: فعل مضارع که معرب است، در دو صورت مبنی می شود:
1) هرگاه نون جمع مونث به آخر آن افزوده شود (صیغه های 6 و 12) که در این صورت مبنی بر سکون خواهد بود. (حرکت لام الفعل ملاک است) مانند: یَدْرُسْنَ – تَدْرُسْنَ.
2) هرگاه نون تأکید مباشر (بدون فاصله) به آخر آن افزوده شود (به لام الفعل) مانند: یذهَبَنَّ (یَذْهَبُ + نَّ).
توضیح بیشتر مطالب فوق مربوط به بخش نحو است که بعداً به تفصیل خواهد آمد.