۱. فاعل حتماً در زبان عربی بعد از فعل میآید و جمله فعلیه با فعل مفرد غایب شروع شود فاعل آن فعل یک اسم ظاهر است .
2. نائب فاعل حتماً بعد از فعل مجهول میآید .
3. در فعل ماضی بجز صیغهی یک و چهار ر بقیه صیغهها فاعل ضمیر بارز است .
4. در فعل امر مخاطب بجز صیغه یک در بقیه صیغهها فاعل ضمیر بارز است .
5. اسم افعال ناقصه دقیقاً مثل فاعل میباشد (طریقه حضور و انواعش) .
6. ضمیر « نا » بعد از فعل مضارع و امر حتماً نقش مفعول را دارد .
7. ضمیر « ی » بعد از فعل مضارع و امر اگر با « ن » وقایه همراه نباشد نقش فاعل را دارد .
8. جمع مونث هیچگاه فتحه نمیگیرد و نقش آن اگر ضمه نگرفته باشد معمولاً منصوب است .
9. اسم منصوب بعد از افعال ناقصه خبر افعال ناقصه میباشد .
10. دو اسمی که دارای « الف » و « تنوین » باشند و درکنار هم قراربگیرند اسم دوم 98 درصد صفت است.
11. عدد هرگاه بعد از معدود قرار بگیرد نقش صفت دارد و همچنین « ذو ، ذی ، ذا » که جز اسماء خمسه است بعد از اسم نکره صفت هست .
12. معدود بعد از عدد هرگاه منصوب باشد نقش تمییز را دارد و همچنین اسم منصوب بعد از وزن افعل تمییز میباشد .
13. بعد از حرف ندای « یا » هر اسمی بیاید حتماً منادی میباشد .
14. اسم علم و اسمهای مبنی به اسم دیگر اضافه نمیشود و بعد از این اسمها غالباً مضاف الیه نمیآید . برای تجزیه وترکیب 2 نمره در کلیه امتحانات و پایه های تحصیلی در نظر گرفته شده است.