إعراب و بناء (معرب و مبنی بودن):

إعراب و بناء (معرب و مبنی بودن):
فعل یا معرب است یا مبنی.
تعریف:
فعل معرب، فعلی است که در حالات مختلف اعراب، آخر آن تغییر کند. مانند: یَدْرُسُ
فعل مبنی، فعلی است که در حالات مختلف اعراب، آخر آن هیچگونه تغییری نداشته باشد. مانند: اُدْرُسْ.
توضیح: از میان افعال، تنها فعل مضارع، معرب است و فعل ماضی و امر مبنی می باشند.
نکته: فعل مضارع که معرب است، در دو صورت مبنی می شود:
1) هرگاه نون جمع مونث به آخر آن افزوده شود (صیغه های 6 و 12) که در این صورت مبنی بر سکون خواهد بود. (حرکت لام الفعل ملاک است) مانند: یَدْرُسْنَ – تَدْرُسْنَ.
2) هرگاه نون تأکید مباشر (بدون فاصله) به آخر آن افزوده شود (به لام الفعل) مانند: یذهَبَنَّ (یَذْهَبُ + نَّ).
توضیح بیشتر مطالب فوق مربوط به بخش نحو است که بعداً به تفصیل خواهد آمد.