ترجمه ی درس ۸ عربی ۱

به ادامه ی مطلب بروید

اَلدَّرسُ الثَّامِنُ

تَوبةُ الثَّعلَبِ

بَرَزَ الثَّعْلَبُ یَوْماً                                     فـﻰ شِعارِ النَّاصِحینا

فَمَشَی فـﻰ الأرضِ یَنْصَحْ                         و یَسُبُّ الْماکِرینا

و یَقولُ الْحَمْدُ لِلّـ...                                   ـهِ إلهِ الْعالَمینا

واطْلُبوا الدِّیکَ یُؤَذِّنْ                                  لِصَلاةِ الصُّبْح فینا

درس هشتم

روزی روباه در جامه نصیحتگران ظاهر شد.

در حالی که در زمین نصیحت می کرد راه می رفت وبه حیله گران دشنام می داد.

و می گفت خدا را شکر خدای جهانیان.

ای بندگان خدا توبه کنید زیرا او پناهگاه توبه کنندگان است.

و خروس را دعوت کنید (بخواهید) تا برای نماز صبح در میان ما اذان بگوید.

فَذَهَبوا إلی الدِّیکَ, فقالَ:

بَلِّغوا الثَّعْلَبَ عَنِّـﻰ                           عَنْ جُدودﻯ الصَّالِحینا

عَنْ ذَوﻯ التِّیجانِ مِمَّن            دخلوا الْبَطْنَ اللَّعینا

إنَّهُم قالوا وَ خَیْرُ الـ               قَولِ قَولُ الْعارِفینا

مُخْطِئٌ مَنْ ظَنَّ یوماً               أنَّ لِلثَّعْلَبِ دینا    أحمد شوقـﻰ (بتصرّفٍ)

پس به سوی خروس رفتند و او گفت:

به روباه از جانب من ابلاغ  کنید . از جانب نیاکان درستکارم.

از تاجداران از کسانی که وارد شکم لعنتی شده اند.

آنان گفته اند و بهترین سخن، سخن دانایان است .

خطا کار است کسی که روزی گمان کند که روباه دین دارد .

احمد شوقی (با تصرّف)