عربی دبیرستان

متن ُ قواعد وسوالات عربی دبیرستان

عربی دبیرستان

متن ُ قواعد وسوالات عربی دبیرستان

شرایط عدد 11 , 12

شرایط عدد 11 , 12

شرایط عدد 11:
برای معدود مذکر :
احدَ عشَرَ
برای معدود مؤنث اِحْدی عشرةِ (هر دو جزء مبنی برفتح)
شرایط معدود:مفرد ومنصوب
کاربرد عدد با معدود مذکر: قرأتُ احدَ عشرَکتاباً
کاربرد عدد با معدود مؤنث:قراتُ احْدی عشرةَ مجلّةً

شرایط عدد 12:
برای معدود مذکر: اثنا عشرَ – اثنی عشر
شرایط معدود: مفردومنصوب
کاربردعددبامعدودمذکر:هُنا اثنا عشرَ کتاباً
کاربردعددبامعدودمؤنث:هُنا اثنتا عشْرةَ مجلّةً
برای معدودمؤنث:اثنتا عشْرةَ اثنتی عشْرةً
(جزء دوم مبنی برفتح)
شرایط معدود: مفردومنصوب
کاربردعددبامعدودمذکر:قرأتُ اثنی عشَر کتاباً
کاربردعددبامعدودمؤنث:قرأتُ اثْنتی عشْرةَ مجلّةً

  سؤال : وظیفه اعداد در ساختار جمله چیست و چه سهمی در ساختن آن دارند؟

جواب : عدد هم به عنوان عضوی از اعضای جمله نقش پذیرفته و انجام وظیفه می کند.
مثال :
خرجَ الطّلابُ من البیتِ.
خرَجَ ارْبعةُ طلاّبٍ من البیتِ .

رأیتُ الطّلابَ فی المدرسة .
رأیتُ ارْبعةَ طلاّبٍ فی المدرسة .

سلّمتُ علی الطلاّبِ.
سلّمتُ علی ارْبعةِ طلابٍ.  

  اعراب اعداد

1و 2 از جهت اعراب تابع ماقبل است :
هذا قلمُ واحدُ .
قرأتُ مجلتینِ اثنتینِ .

3 تا 10 متناسب نیاز جمله نقش می گیرد و می تواند مرفوع یا منصوب و یا مجرور شود مانند :
حضرَ ثلاثةُ معلّمین و ثلاثُ معلّماتٍ – رأیتُ ثلاثة معلّمینَ و ثلاثَ معلّماتٍ.

11 متناسب نیاز جمله نقش پذیرفته اما هر دو جزء آن مبنی بر فتح است. لذا اعراب آن در هر سه حالت محلی است.
حضَر احدَ عشرَ فلاّحاً .
رأیْتُ احدَ عشَرَ فلاّحاً .
سلّمْتُ علی احدَ عشرَ فلاّحاً.

12 متناسب با نیاز جمله نقش می پذیرد. اما جزء اول «معرب» و جزء دوم مبنی بر فتح است.
جاء اثنا عشرَ طالباً .
رأیت اثنتی عشْرةَ طالبةً .
سلّمْتُ علی اثنتی عشْرةَ .
معلّماً و اثْنتی عشْرةََ معلّمةً .  

ضمیر

ضمیر

ضمیر : کلمه ای است که جانشین اسم ظاهر می شود و از جهت عدد و جنس با آن مطابقت می کند.

انواع ضمیر

منفصل

متصل

مرفوع

منصوب

مرفوع

منصوب او مجرور

هو

هی

ایّاه

ایّاها

-

-

ه

ها

هما

هما

ایّاهما

ایّاهما

ا

ا

هما

هما

هم

هنَّ

ایّاهم

ایّاهنَّ

و

ن

هم

هنَّ

انتَ

انتِ

ایَاکَ

ایّاکَ

تَ

تِ – ی

کَ

کِ

انتما

انتما

ایّاکما

ایّاکما

تما

تما

کما

کما

انتم

انتنَّ

ایّاکم

ایّاکنَّ

تم

تنَّ

کم

کنَّ

انا

ایّای

تُ

ی

نحن

ایّانا

نا

نا

جمله ی اسمیه

جمله ی اسمیه

جمله ای است که با اسم آغاز می شود.
ارکان جمله ی اسمیه : خبر – مبتدا
مثال : العلمُ نافعُ

  انواع خبر :

مفرد : مثل الطالبُ جالسُ
جمله : الطالبُ یقرأَ الکتابَ
شبه جمله : جار و مجرور : الکتابُ فی المحفظةِ
ظرف ( همان قید مکان و زمان در زبان فارسی است) :‌الکتابُ هناکَ.  

  خبر مقدم :‌

‌گاهی خبر بر مبتدا مقدم می شود مخصوصاً زمانی که : خبر جمله باشد و مبتدا اسمی نکره باشد.

فی المحفظة

کتابُ

خبر مقدم

مبتدای مؤخر

فی المحفظة

کتابُ

خبر مقدم

مبتدای مؤخر