معرفه ونکره

نکره

اسم هایی که بر شخص یا شیء نامشخصی دلالت دارند، نکره می گوئیم. مثل : کتاب کدام کتاب مشخص نیست. معرفه :اسم هایی که بر شخص یا شیء مشخصی دلالت دارند، معرفه می گوئیم. مثل قرآن مجید ، مشخص است چه کتابی است.

می توان اسم های نکره را معرفه نمود – چگونه ؟

اسم های نکره با دو واسطه می توانند معرفه شوند. 1) ال + نکره = معرفه ال + رجلُ = الرّجلُ ال + قومٍ = القَوْمِ اسم معرفه در حالت بالا را، معرف به ال می گوئیم 2) نکره + معرفه = معرفه ، معرفه کتابٌ + المعلّم = کتابُ المعلّم قلمُ + ک = قلمُک اسم معرفه در این حالت را معرف به اضافه می گوییم اسم هایی مثل علَم – ضمیر – اشاره – موصول به خودی خود معرفه و شناخته شده هستند. به اسم هایی که بر جنس یک شخص یا یک شی دلالت می کنند در عربی اسم جنس و در فارسی اسم عام گفته می شود. مانند مرد – زن – کشور – کوه – رود حال اگر از میان یک جنس یک فرد یا یک واحد را جدا کنیم و نامی بر او بنهیم این نام را در عربی اسم علم و در فارسی اسم خاص می نامند. هر چند افراد متعددی با این نام خوانده شوند. مانند حسن، زینب ، ایران – البرز، کارون عَلَم یکی از معارف است. هر اسمی که جزء معارف فوق نباشد نکره است – خواه تنوین داشته باشد یا نداشته باشد.

تمرین های درس سوم 1-اسامی زیر را در دو ردیف معرفه و نکره قرار دهید: قلم – صف – شیراز – القریه – فاطمة – الله – نجف – اهل التقوی – محمدٌ – مدرسة – مکة – مریم – مغفرةٌ – حسی – نهج البلاغه – ایران – یوماً

اسامی نکره : یوماً – مدرسه – قلم – کتاب – شجرة اسامی معرفه : حسین – مغفرةٌ – مریم – مکه – محمدٌ – اهل التقوی – الله – نجف – فاطمه – شیراز – القریه – نهج البلاغه – ایران

2 – در جاهای خالی موصول مناسب را بگذارید. المؤمنُ هو …. آمنَ بالله و رسوله (الّذی – اللّتین – الّتی – الّذین)

جواب …….الذی است

نکته :

در ترجمه اسم های نکره معمولاً از «ی و یک» استفاده می کنیم. قراتُ مقالة فی مجلّة : مقاله ای را در یک مجلّه خواندم . مشارالیه هر گاه دارای «ال» باشد، اسم اشاره آ» به صورت مفرد (با صفت اشاره یا اسم اشاره ی فارسی تطابق دارد) ترجمه می شود هر چند مثنی یا جمع باشد :‌ هذا الفّلاحُ ( این کشاورز ….) هذانِ الفلاّحان ِ ( این دو کشاورز….) مشار الیه هر گاه بدون «ال» باشد اسم اشاره آن عیناً ترجمه می شود و در این صورت با ضمیر اشاره فارسی مطابقت می کند: هذا فلاحٌ :‌این کشاورز است. هذانِ فلاحان :‌این ها دو کشاورزند مشار الیه هر گاه ، بدون «ال» باشد اسم اشاره آن عیناً ترجمه می شود و در این صورت با ضمیر اشاره فارسی مطابقت می کند: هذا فلاحٌ : این کشاورز است. هذان ِ فلاّحان : (این دو کشاورز) مشار الیه هر گاه بدون «ال» باشد اسم اشاره آن عیناً ترجمه می شود و در این صورت با ضمیر اشاره فارسی مطابقت می کند: هذا فلاحٌ :‌این کشاورز است. هذانِ فلاّحان: اینها دو کشاورزند.

3 – با توجه به نکته فوق کدام ترجمه صحیح است؟ هذانِ خصْمانِ اخْتصموا فی ربهمْ این ها دو گروه دشمن یکدیگرند که درباره پروردگارشان با هم ستیز کردند. این، دو گروه دشمن یکدیگر هستند که درباره پروردگارشان با هم ستیز کردند.

این دو گروه دشمن یکدیگر هستند که درباره پروردگارشان با هم ستیز کردند

4 – عبارت زیر را به زبان فارسی ترجمه کنید . الطّامعُ فی وثاقِ الذّلّ. وثاق ذّلّ = بند ذلت .

جواب : طمع کار در بند ذلت است