الدرس التاسع -قواعد عربی ۱ درس ۹

الدرس التاسع  -قواعد عربی ۱ درس ۹

درس 9 حُسْنُ العاقبة :‌عاقبت به خیری

کلمه ها و ترکیب های تازه : الْال : خاندان شهد : شهادت داد اَبْعَدْ : دید صدّق :‌تصدیق کرد الاخوان‌: برادر، دوست عادَ ، یَعودُ : بازگشت ارْتَعد : ارزید غَرُبَ : شیرین شد استوی : مساوی شد العطشی تشنه، جمع عطشان الاسقاط : انداختن علیْنا : علیه ما الاشْجَعْ : شجاع تر الْفتی : جوانمرد الْقی :‌انداخت المبین : واضح ایّ : بلی الحشیشة : علف خشک بایع : بیعت کرد أتی : آمد الْبّر : نیکی الطاغیة : ستمگر ثمّ : انجام شد النعیم : بهشت الجرّة : کوزه وزّعَ : تقسیم کرد الرّووس : جمع رأس ، سر الفرجْ : گشایش الرّخاءِ : آسایش کبّر : تکبیر گفت السّبط : نوه دختری نحْو : به طرف سلَّمَ : تسلیم شد المظالِم : ستگری ، جمع مظلمة

قواعد درس نهم :

جمله دو نوع است : جمله اسمیه ، جمله فعلیه جمله فعلیه : جمله ای است که غالباً با فعل شروع می شود جمله فعلیه دو رکن دارد. الف : فعل ب: فاعل فعل : به انجام دادن کاری یا داشتن حالتی در زمان معین دلالت می کند فاعل همان انجام دهنده کار (فعل) است. فاعل : در عربی حتماً باید بعد از فعل بیاید و اگر قبل از فعلی بیاید دیگر فاعل نامیده نمی شود و نام دیگری دارد که فاعل همیشه رفع می گیرد و به عبارت دیگر فاعل همیشه دو نوع است و علامت رفع غالباً ( -ٌ یا –ُ ) است. فعل از جهت ( مذکر و مؤنث) با فاعل خود مطابقت می کند. فعل از جهت (مذکر و مؤنث) با فاعل خود مطابقت می کند. هر گاه فعل در آغاز جمله بیایدف به آن جمله ی فعلیه می گوئیم. در صیغه های غایب هر گاه فاعل به صورت اسم ظاهر بیاید، فعل به صورت مفرد می آید. هر گاه فاعل به صورت اسم ظاهر نیامده باشد، فعل همراه ضمیری می آید که همان ضمیر فاعل است در صیغه های مخاطب و متکلم همانند همه زبانها – فاعل به صورت ضمیر می آید. مانند : اکتُبُ (انا) – تَکْتبون َ ( و) تکتبین (ی ) به فعل هایی که معنای آنها با فاعل کامل می شود، لازم می گوئیم. به فعل هایی که علاوه بر فاعل ، به مفعول نیز نیاز داشته باشد متعدی می گوییم. مفعول از دو راه تشخیص می دهیم؟ 1. تشخیص از راه معنا 2. تشخیص از راه علامت قدم نخست برای تشخیص مفعول به همچون سایر نقش ما ، مهم معنای عبارت است. در زبان عربی مفعول به نیز دارای علامتی است که به وسیله آن می توان مطمئن شد که تشخیص ما صحیح بوده و کلمه مورد نظر مفعول به است. علامت اختصاصی مفعول به معمولاً فتحه ( -َ -ً ) است یعنی مفعول به پیوسته منصوب می باشد.مفعول به معمولاً بعد از فاعل می آید. ضمیر منفصل منصوب ( ایّاک و ...) ونیز ضمایز متصل به هر سه قسم کلمه‌، با فعل بیایندف غالباً مفعول به هستند

جار و مجرور :

به حروفی از قبیل مِنْ (از) فی (در) الی (به سوی) لی(برای ) علی (بر روی) بِ (با) کَ (مانند) عن (از) حروف جر ، به اسم پس از آنها مجرور و به هر دو جار و مجرور می گوئیم. حروف جز تنها قبل از اسم می آیند.

تمرینها 1. عین الصحیح از النحطا فی العبارات التالیة : صحیح و غلط در عبارت های زیر معین کن:

1. قصد الامام (ع) بحرکته . اصلاح امّةٍ رسول الله (ص) امام (ع) با حرکتش اصلاح امت پیامبر خدا را قصد کرد صحیح 2. انّ الساقد قبل توبة «حرّ» همانا خدا توبه حر را پذیرفت . صحیح 3 . وصلت قافله الامام (ع) الی الکوفة کارون امام علی (ع) به کوفه رسید غلط 4 . ما ارسل اهل الکوفة الرسائل لدعوة الامام (ع) اهل کوفی برای دعوت امام (ع) نامه ها نفرستادند غلط

2 – اکمل الفراغ بالصیغة المناسبة . جاهای خالی را با صیغه مناسب پرکن

1. یَرفَعُ الْعملُ الصّالحُ درجة الانسانِ . (یَرْفَعُ – تَرفَعُ – یَرفعانِ) 2. العملُ الصالحُ یَرْفَعُ درجة الانسانِ (یَرْفَعْ – تَرْفَعُ – یرفعان) 3. العلمُ و الایمانُ یُقرّبانِ الانسانَ الی الله . ( تُقرّبانِ ، یُقربانِ ، یُقّرِبُ) 4. یُقرّبُ العلمُ و الایمانُ الانسانَ الی الله .( یُقرّبان ، تُقرَبُ ، یُقرّبُ ) 5. المؤمنون یُصدقونُ و لا یکذبون‌ابداً . (یُصْدقون َ ، یَصْدُقُ، یصدقانِ) 6. یصدق المؤمنون َ و لا یکذبون ابداً . (یصدقُ - یصدقونَ – یصدقانِ) 7.الاُمهاتُ یتعبنَ انفسهنَّ فی تربیة الاولاد ِ ( تُتْعبنَ ، تُیعبْنَ ، تَُتْعبُ) 8 – تُتْعِبُ الأمهاتُ انفسهنَّ فی تربیة الاولاد (تُتْبّعنَ ، یُتْعِبْنَ ، تُتْعِبُ)

3 – املا الجرون من کلمات العبارات التالیة . جدول را از کلمه ها و عبارت های زیر پر کن 1. یبشرُ الله المؤمنَ برحمته . خدا مؤمن را به رحمتش مژده می دهد 2. یا موسی .... أخْرجْ قولکَ من الظّلمات الی النّور . ای موسی قوم خودت را از تاریکی ها به سوی نور درآور 3. و ذکُروا نعمة الله علیکم ...... و نعمت خدا را بر خودتان یاد آورید 4. الْحسنةُ تذهبُ السّمیة . نیکی بدی را می برد

انواع فاعل : اسم ظاهر --> الله ضمیر بارز --> و ضمیر مستتر --> انت ، هی مفعول به جار و مجرور : مفعول به --> المؤمن ، قومُ ، نعمة َ، السّیئةُ جار و مجرور--> رحمة ، من الظّلمات ، الی النّور ، علیکم

4 – ترجمه های زیر را به عربی برگردان :

1. علم ، انسان را به خداوند نزدیک می کند. الْعلمُ یُقرّبُ الانسانَ الی الله 2. وقت نماز رسیده است، الان می رویم و نماز می خوانیم . قَدْ خانَ وقتُ الصّلاة ، نذهَبُ الْآنَ و نُصلّی . 3. آن ها نور حق را ندیدند و از حقیقت دور شدند اولئک ما ابعدوا نور الحقّ و ابْتعدوا عن الحقیقة

پرتوهای قرآنی‌: الف – در کدام آیه از مشتقات «غفر» بکار نرفته است؟

1. و استغفرالله انّ الله کان غفوراً رحیما . و از خدا آمرزش بخواه که او آمرزنده و مهربان است 2. و ما اللهُ بغافلٍ عمّا تعملون و خدا از آنچه می کنید غافل نیست 3. و انأ ادْعوکم الی الغدیر الغفار و من شما را به خدای توانای بی همتا و آمرزنده دعوت می کنم

ب: پیام آیه شریفه ی «اتأمرونَ النّاسَ‌ بالبّر و تنسونَ انْفُسَکُمْ » کدام است؟

باید امر به معروف کرد انسان باید به علم خود عمل کند لزوم نهی از منکر را نباید فراموش کرد انسان باید خود نیکوکار باشد سپس دیگران را به کار نیک سفارش کند

تست های کنکوری درس 9 :

1 – ترجمه کدام گزینه صحیح نیست؟ الف) یا حسین بایعٌ انتَ اوْ تُسلّمُ : ای حسین بیعت کن یا تسلیم شوی ب) هذه الکوفة تبْدو منْ بعید . این کوفه اصلاً دور نیست ج) اَضد انتُمْ بعثتُم لی رسائل : پس آیا شما نامها به من نفرستادید د) لقد رأیتَ مُدُن َ العالم . شهرهای جهان را دیده ای 2 – ترجمه کدام گزینه صحیح نیست؟ الف) وزّغَ : تقسیم کرد ب) علینا : به نفع ما ج) النّهج : راه د) النّعیم :‌بهشت 3 – ترجمه ی کدام گزینه صحیح نیست؟ الف) عَذَبَ : شیرین شد ب) خَذَلَ : خوار کرد ج) ای :‌آری د) الطّاغیة :‌آزاده 3-فاعل چه اعرابی دارد؟ الف) نصب ب) جر ج) رفع د) جزم 4 – مفهوم کدام گزینه صحیح نیست؟ الف) فاعل همیشه اسم ظاهر است ب) فاعل همیشه بعد از فعل می اید ج) فاعل همیشه مرفوع است د) هر فعلی فاعلی دارد 6 – مفهوم کدام گزینه صحیح نیست؟ الف) در صیغه های مخاطب و متکلم فاعل به صورت ضمیر می آید ب) هر گاه فاعل به صورت اسم ظاهر بیاید فعل به صورت مفرد می آید ج) صمیر مستتر با چشم دیده نمی شود و بر زبان هم جاری نمی شود د) فعل همیشه و از هر جهت تابع فاعل خود است 7 – هر جمله (سافر تشخصًٌ الی بلادٍ کثیرة ) نوع فاعل کدام است؟ الف)‌ضمیر بارز ب) ضمیر مستتر ج) اسم ظاهر د) این جمله فاعل ندارد 8 – در جمله (شاهَدَ الرّجُلُِ انواعاً مختلفة من الحیاة )مفعول به کدام است؟ الف) انواعاً ب) الرّجُلُ ج) من الحیاة د) مختلفة 9 – در جمله (الحسنة تُذْهِبُ السیّئة ) فاعل کدام است؟ الف) تُذهبُ ب) الحسنة ُ ج) السّیئة د) ضمیرمستتر هی 10 – کدام گزینه (الطّلابُ.... فی الامتحان ) را کامل می کند؟ الف) نجحَ ب) نجحوا ج) نجَحَتْ د) نَجَحْنَ 11 – کدام گزینه جمله (لأمهاتُ ....مِنْ اجلنا) را کامل می کند؟ الف) تَعَبْنَ ب) تَعَبَتْ ج) تعبْن َ د) تَعِبَ 12 – در جمله (مسألة ُ اَحدٌ اصدقانه) مفعول به کدام است؟ الف) أمد ب) اصدقانة ج) سألَ د) ضمیر«هُ» 13 - در جمله (اُذکروا نعمة الله علیکم) فاعل کدام است؟ الف) نعمةَ ب) الله ِ ج) ضمیر بارز «و» د) ضمیر مستتر «انتم»